Hz. Yakup oğlu Yusuf’a olan hasreti ve üzüntüsünden dolayı diğer oğullarına kırgınlığından dolayı onlardan yüz çevirmişti. Yakup(A.S.)’ın üzüntüsünü ve Rabbine yönelişini Kur’an bize şöyle haber vermektedir:

“Onlardan yüz çevirdi, “Âh Yûsufum âh! İçim yanıyor!” diyordu. Sonunda üzüntüden gözlerine boz geldi. Artık kederini içine gömüyordu.

Oğulları, “Allah’a yemin ederiz ki, sen hâlâ Yusuf’u anıp duruyorsun. Sonunda üzüntüden eriyip gideceksin veya helâk olacaksın” dediler.

Yakub, “Ben tasa ve üzüntümü ancak Allah’a arz ederim. Ben Allah tarafından sizin bilmediğiniz şeyleri bilirim” dedi.” (Yusuf Suresi 84- 86)

Hz. Ömer bu ayete geldiğinde onu tekrar ederdi. Kendisi ağlar, cemaati de ağlatırdı.